نبودن تو یعنی...

هیچ راهی نداره؟ هیچ درمانی؟ نه چطور این همه سال متوجه بلندی این روکش دندان نشدید؟ نمیدونم فقط باید مراعات کنید که بدتر نشه! این بدترین جمله ایه که میشه به یه زن مریض 29 ساله گفت! و من تمام راه رو گریه میکنم اشک میریزم. تمام کوچه خان بابا خان رو با اشک طی میکنم. تو تاکسی اشک میریزم. به همسر اس میزنم و اونو مسبب این بدبختی میدونم. اونم مثل همیشه منو.  بهش میگم من به کدوم دردم توجه کنم؟ میام و فکر میکنم که رفتنیم اونم نه دیر بلکه تو جوونی. میگم کاش میتونستم به یکی بگم. تلفن و برمیدارم که به خواهرم بگم اما نه. به مامانم. اونم نه ولش کن جه اهمیتی داره که من زود بمیرم یا دیر. میگم تا فرصت دارم کاری بکنم. بعد از ظهر که دوباره م...

خدای خوبم سلامتیمو ازم نگیر. من بنده ناشکری بودم. قبول دارم خطاهایی داشتم اما ازت عاجزانه التماس میکنم سلامتیمو ازم نگیر. این درد دیگه داره خیلییییییی اذیتم میکنه.  سلامتیمو بهم برگردون لطفا.   التماس دعا.

فکر کنم دو سه سالی بود دیگه نامجو گوش نمیدادم و پیگیر آهنگهاشم نبودم. دیروز اتفاقی تو تل گرام این آهنگش تو کانال نسیم پخش شد و باز گوش کردم و باز خوشمان آمد!   به شکوه گفتم برم ز دل یاد روی تو آرزوی تو به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو ولی ز من دل چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟ هر کجا روی بسته ی منی ، ساغر وفا از چه بشکنی گذشتم از او به خیره سری، گرفته ره مه دگری کنون چه کنم با خطای دلم، گرم برود آشنای دلم به جز ره او نه راه دگر، دگر نکنم خطای دگر به شکوه گفتم برم ز دل یاد روی تو آرزوی تو به خنده گفتا نرنجم از خلق و خوی تو یاد روی تو ولی ز من دل چو برکنی، حدیث خود بر که افکنی؟ هر کجا روی بسته ی منی ،...

امروز رفتم فیس. مرور کردم یه سری خاطراتو. دیدم چقدر تو همه این روزهای زندگیم به رفتار کج فهمان اهمیت بیخود دادم! چقدر زوم کردم رو کج فهمی هاشون رو نادونی هاشون رو قضاوتهاشون. و نشستم فکر کردم که چه حیف. که کاش اون انرژی رو صرف شاد کردن خودم میکردم. من لایق شادی ام نه غصه خوردن بابت افکار و قضاوت های بقیه. خدایا ازت میخوام کمکم کنی تا بتونم هر چه بیشتر ببخشم کسانی رو که سعی در رنجاندنم دارند. کسانی که حرفی گفتند که دلم و شکست. داشتن دلی بزرگ کار سختی است اما نتایج بسیار خوبی داره. 

سلام سلام به همه دوستان عزیز مجازی و صد البته واقعی! همتون میدونید که این مدت روزای سختی بر من گذشت. اما حضور شما و دلگرمی هاتون منو اروم کرد و صددالبته بالاتر از همه اینا لطف خدای بزرگم. حضور شما هم در زتدگیم لطف خداست. دوستان گلم رقی، لیلی، سارا ، الی، مریم، سعیده، و دیبا جون و خیلی دیگه از دوستاتیکه الان شاید حضور ذهن ندارم. این دوستان اکثر اوقات حالمو میپرسیدن و با حرفای قشنگشون بهم امید میدادن. بعد منم گفتم بلند شو دختر، دنیا به اخر نرسیده، تا مهربانی هست امید هم هست. پس خودتو نباز و بلند شو و یا علی بگو. یه مدت به خودت استراحت بده و بعد سرگرم کن خودتو. کاری کن مشغول بشی و بیکار نشین که هی فکر و خیال کنی.   سارای گلم شعری که ...

یه وقتایی هست که رویاهایی داری، دوست داری بهشون برسی. دوست داری مادر شی، یا دوست داری یه زندگی نسبتا خوب داشته باشی. تلاش میکنی بهشون برسی و به هر دلیلی موفق نمیشی، اما این به این معنی نیست که به زندگی کس دیگه ای حسادت کنی. هر چقدر هم به قضاوت دیگران اهمیت ندی باز کمی اذیت میشی گاهی هم خیلی. مثلا وقتی خودت خیلی تلاش کردی و نرسیدی از همه چیزت زدی و چیزی و که میخوای به دست نیاوردی، بعد میشنوی یکی که درامد چندانی نداره و کلی هم اهل ریخت و پاشه خیلی زود کلی پیشرفت کرده و زندگی بسیار خوبی داره تعجب میکنی و کسی که اون خبر و به شما رسونده قضاوت میکنه به اینکه شما حسودین. اما اینو مستقیم نمیگه. بلکه برمیگرده با لبخندی به پهنای صورتش میگه من اصلا حسو...